Dit jaar vieren we 50 jaar LHBTQ belangenvertegenwoordiging in Wageningen! Om dat te vieren vertellen leden en oud leden van de afgelopen 50 jaar hun verhalen.

Dit keer een herinnering van Edwin.

Niet een herinnering

Eén herinnering aan Shout of de Homogroep zoals ie vroeger heette heb ik eigenlijk niet. Ik heb er een hele hoop. Rond mijn 21ste verjaardag, ben ik ‘officieel’ uit de kast gekomen. Vanaf die tijd leerde ik de Homogroep kennen en merkte ik dat daar een grote groep leuke mensen bestond, waar ik graag bij wilde horen.  Ik kon er (hoe cliché maar waar) mezelf zijn en had er meer mee dan met de ‘hetero’studentenfeestjes die ik tot dan toe kende.

Ik weet nog dat ‘Barbiegirl’ een grote hit was in dat jaar. Het is natuurlijk nogal een nichtennummer, en (wellicht daarom) werd het op de feestjes bij Shout vaak gedraaid. Schaamteloos danste ik met veel plezier.
In 1998 ben ik samen met het Wageningse volleybalteam ‘Hup over het Netje’ mee geweest naar de Gaygames in Amsterdam en was ik vrijwilliger samen met een goede vriend (ook van de Homogroep). Een superleuke ervaring om als jonge homo met zo’n gezellige Wageningse groep onze hoofdstad te ervaren met al die anderen, alsof het voor even ‘onze’ stad was.

Ik heb ook in de redactie gezeten van het blaadje van de Homogroep ‘Het Roze Bericht’. Ik weet niet meer precies in welke jaren, maar wat ik me nog goed herinner is dat we uit een berg met knipsels, juist die plaatjes knipten die we zelf leuk vonden, maar daarbij ook aan de lesbo’s moesten denken. Het was nog in een tijdperk dat we geen opmaak op een computer maakten en er was een groep van vrijwilligers die dan de Roze Berichten in een neutrale envelop her en der langsbrachten. Er gingen er slechts enkele met een postzegel op de bus. In het Roze Bericht werden stukjes van het bestuur geplaatst, en aankondigingen van tentoonstellingen of activiteiten met een roze thema. Er was ook een rubriek ‘Lieve Beppie’. In deze rubriek beantwoordden we vragen van lezers, zoals Mona dat ook destijds deed in weekblad Story.
Omdat het al aardig wat jaren geleden is, durf ik nu wel te bekennen dat we in deze rubriek ‘Lieve Beppie’, soms ook zelf (als redactie) hele eigenaardige vragen durfden te stellen. Soms door gebrek aan kopy of soms gewoon omdat we het leuk vonden om te kijken of we er reacties van lezers op kregen.

Via het Roze Bericht ben ik daarna ook in het bestuur gekomen, waar we prachtige dingen hebben mogen doen, zoals een debatavond in hotel de Wereld in aanwezigheid van de burgemeester die een prijs uitreikte voor beste debater. Leo Tebbens was met verve de beste.

Ook een hele mooie fototentoonstelling in de bibliotheek hebben we georganiseerd, waar we van de foto’s ook briefkaarten hebben gemaakt. Ik heb ze nog steeds om af en toe te versturen.
En we mochten als afvaardiging van het bestuur met een hele delegatie naar onze partnerstad in Godolloh. Hoewel er in deze stad geen vereniging was voor homo’s, en we er eigenlijk ook geen hebben ontmoet in Godolloh zelf, was het feit dat we in de bus zaten met tal van Wageningers van allerlei verenigingen -van de scouting tot de Wieledansers- al een enorme winst. We hebben ons bekend gemaakt en hebben van alles over wat we als Homogroep deden kunnen vertellen.

Nu ben ik al een tijd wat minder actief bij Shout, al zit ik sinds kort in het zaalbestuur van de Wilde Wereld. En ik kom natuurlijk naar de reünie.

Tot ziens daar,

Edwin Luijks